σηπτήριον

τὸ, Α

το σηπτικόν φάρμακον (βλ. σηπτικός).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σήπομαι «σαπίζω» + επίθημα -τήριον (πρβλ. κοπ-τήριον, ῥυπ-τήριον)].